Zaman hızla akıp gidiyor. Dünya hayatı fani, geçici. Bizim bir hedefimiz yok mu hala?
Nereye dönerseniz dönün, hep bir ‘hedefin ne’ sorusu sorusuyla karşılaşırız. Sebebi ise şudur: Hedefiniz yoksa, düşünceleriniz dalgalanır durur ve bir konuda uzman olmakta zorlanırsınız. Çünkü, uzmanlık bir konuya gerektiğinde yoğun konsantre olmaktır.
Gelişen teknolojiler, değişen dünya düzeni ve yeni iş alanları aslında bizlerin tek başımıza zaman geçirebilmemizin önemli olduğunu gösteriyor. Öğrenmek için daha fazla okumak ve konsantrasyonumuzu bir konu üzerine yoğunlaştırabilmemiz gerekiyor. Uzun saatler bir konu üzerinde kafa yormak o alanda uzmanlaşmamızı sağlıyor. Bu da belli bir disipline sahip olmak demek. Bilincimizi kontrol etme disiplini. Düşüncelerimizi belli bir konu üzerinde yoğunlaştırabilme disiplini başarının sırları arasında gösteriliyor. Bunu yapmak zaman zaman tek başımıza yani yanlız kalmakla barışık olmak demek aynı zamanda.
Aklıma bir araştırma geliyor. Carolyn ve Craig adlı iki kardeşe bir deney yapılıyor. Carolyn çok sevdiği şekerlemeleri hemen yemek isterse bir adet, ama biraz bekleyebilirse 2 adet yiyebileceği söyleniyor. Carolyn, şekerlemeyi çok sevmesine rağmen sabredip, bilincini kontrol edebiliyor ve 2 adet yemeye hak kazanıyor. Craig’e de aynı bilgiyi veren araştırmacılar odadan çıkıp onu şekerlemelerle bir başına bıraktıklarında, Craig odada yanlız kaldığını düşünüyor ve beklemektense yemeyi tercih ediyor.
Araştırma farklı bir amaca hizmet etmek için yapılmış olsa da aynı zamanda bilincimizi kontrol edebilme yeteneğinin ne kadar önemli olduğunu da gösterdiğine inanıyorum. Sonuçlar şekeri hemen alan ve tatmini ertelemeyi seçmeyen çocukların okul dönemlerinde davranışsal sorunlar yaşadıklarını, sınav notlarının daha düşük olduğunu, dikkatlerinin dağınık olduğunu ve dostluk kurmakta zorluk çektiklerini göstermiş.
Kariyer hedefimizin olması işte bu sebeple önem taşıyor. Hedefimiz olmadığında nereye konsantre olacağımızı bilemiyoruz. Her gördüğümüz şekeri yemek isteyebiliyoruz. Kontrol edemediğimiz bir sürece girdiğimizdeyse düşüncelerimiz daldan dala atlıyor ve negatif düşünceler bizi daha da içinden çıkılmaz bir noktaya getirebiliyor. Oysa hedefiniz olduğunda bir amacınız ve bilincinizi yönlendirebileceğiniz bir ortam oluşuyor. Yani hayatınızı kontrolünüz altında hissediyorsunuz. Bu kontrol hali size sakinlik verdiği gibi hedeflerinize odaklanarak hareket etmenizi de sağlıyor.
Hedefine ulaşmak için iş arayışında olanlar aynı dikkati ve konsantrasyonu CV oluşturmak için verdiklerinde daha verimli sonuçlar aldıklarını görecekler. Çünkü o zaman CV’nin sadece yazılması gereken bir döküman değil, belli bir hedefin parçalarından sadece biri olduğunu farkedecekler. O zaman iş arayışı içinde farklı yöntemleri barındıran bir süreç olacaktır. Belki de hedefe ulaşmak iş aramakla değil yeni yetenekler kazanarak işveren olmakla mümkün olacaktır. Kim bilir?
Nereye dönerseniz dönün, hep bir ‘hedefin ne’ sorusu sorusuyla karşılaşırız. Sebebi ise şudur: Hedefiniz yoksa, düşünceleriniz dalgalanır durur ve bir konuda uzman olmakta zorlanırsınız. Çünkü, uzmanlık bir konuya gerektiğinde yoğun konsantre olmaktır.
Gelişen teknolojiler, değişen dünya düzeni ve yeni iş alanları aslında bizlerin tek başımıza zaman geçirebilmemizin önemli olduğunu gösteriyor. Öğrenmek için daha fazla okumak ve konsantrasyonumuzu bir konu üzerine yoğunlaştırabilmemiz gerekiyor. Uzun saatler bir konu üzerinde kafa yormak o alanda uzmanlaşmamızı sağlıyor. Bu da belli bir disipline sahip olmak demek. Bilincimizi kontrol etme disiplini. Düşüncelerimizi belli bir konu üzerinde yoğunlaştırabilme disiplini başarının sırları arasında gösteriliyor. Bunu yapmak zaman zaman tek başımıza yani yanlız kalmakla barışık olmak demek aynı zamanda.
Aklıma bir araştırma geliyor. Carolyn ve Craig adlı iki kardeşe bir deney yapılıyor. Carolyn çok sevdiği şekerlemeleri hemen yemek isterse bir adet, ama biraz bekleyebilirse 2 adet yiyebileceği söyleniyor. Carolyn, şekerlemeyi çok sevmesine rağmen sabredip, bilincini kontrol edebiliyor ve 2 adet yemeye hak kazanıyor. Craig’e de aynı bilgiyi veren araştırmacılar odadan çıkıp onu şekerlemelerle bir başına bıraktıklarında, Craig odada yanlız kaldığını düşünüyor ve beklemektense yemeyi tercih ediyor.
Araştırma farklı bir amaca hizmet etmek için yapılmış olsa da aynı zamanda bilincimizi kontrol edebilme yeteneğinin ne kadar önemli olduğunu da gösterdiğine inanıyorum. Sonuçlar şekeri hemen alan ve tatmini ertelemeyi seçmeyen çocukların okul dönemlerinde davranışsal sorunlar yaşadıklarını, sınav notlarının daha düşük olduğunu, dikkatlerinin dağınık olduğunu ve dostluk kurmakta zorluk çektiklerini göstermiş.
Kariyer hedefimizin olması işte bu sebeple önem taşıyor. Hedefimiz olmadığında nereye konsantre olacağımızı bilemiyoruz. Her gördüğümüz şekeri yemek isteyebiliyoruz. Kontrol edemediğimiz bir sürece girdiğimizdeyse düşüncelerimiz daldan dala atlıyor ve negatif düşünceler bizi daha da içinden çıkılmaz bir noktaya getirebiliyor. Oysa hedefiniz olduğunda bir amacınız ve bilincinizi yönlendirebileceğiniz bir ortam oluşuyor. Yani hayatınızı kontrolünüz altında hissediyorsunuz. Bu kontrol hali size sakinlik verdiği gibi hedeflerinize odaklanarak hareket etmenizi de sağlıyor.
Hedefine ulaşmak için iş arayışında olanlar aynı dikkati ve konsantrasyonu CV oluşturmak için verdiklerinde daha verimli sonuçlar aldıklarını görecekler. Çünkü o zaman CV’nin sadece yazılması gereken bir döküman değil, belli bir hedefin parçalarından sadece biri olduğunu farkedecekler. O zaman iş arayışı içinde farklı yöntemleri barındıran bir süreç olacaktır. Belki de hedefe ulaşmak iş aramakla değil yeni yetenekler kazanarak işveren olmakla mümkün olacaktır. Kim bilir?
